lor_text = "AECCEB"; google_color_url = "AECCEB"; //-->
   
  .
  Teil4-2010
 

un steckt de Schlissel ins Zindschloss eninn.

Als dann es Audo springt ahn, duhd es Julia erst sehn,

dass vor seim Audo uffem Trottwar drei gelbe Säcke stehn.

Alla hopp, es dreht sich eromm un guggd no hinne,

lossd langsam die Kupplung komme, um de Schleifpunkt zu finne.

De Olli duhd vun seim Fenster aus beobacht die ganze Sache,

un hofft dass es Julia duhd a de Rickwärtsgang ninmache.

Es Julia erkennt derweil, dass hinner seim Audo is frei,

un tret mit Schmackes ufs Gaspedal ach glei.

Was de Olli dann tatelos mit ansiehn muss, versetzt demm e Schrecke,

statt rickwärts, rast es Julia frontal in die Säcke.

Enner Sack nohm anner duhds Julia umlehe,

bis es bremst un kommt zwanzig Meter weiter zum stehe.

Die ganze Säck ware kaputt un de Müll verdehld über die Stross, ich kann’s eich sahn,

des hat ausgesieh als hätt in de Brenschelbacher Stross gewüt e Orkan.

Es Julia hat sich dann Soije gemacht,

un nur an enns gedacht:

„Hoffentlich hat nimmand gesiehn was do is geloff,

net dass die menne ich wär gefah vollgesoff.“

Als es Julia is dann widda e Stick zurickgefah,

war de Olli ach schunn als Hilfe fer sei Schätzje da.

Zweh Stunn hann de Olli un es Julia dann die Stroß gekehrt,

weil es Julia rinn gemach hat de Gang verkehrt.

Wemma sowas herd, des kamma net fasse,

es Julia un Audo fahn, des duhd halt ehnfach net basse.

Un die Moral vun der Geschicht,

mit em Riggwärtsgang fahrt ma rickwärts - ansonste nicht.

 

[Straußtaufe]

 

Bevor sich die Kerberedd langsam neigt zum End fer dieses Johr,

nemm ich noch die Straußtauf vor.

Doch bevor ich unser Strauß mit Wein duh beleere,

will ich noch e paar Unnerstützer vun de Straußbuwe ehre.

Seit Jahre stehn die uns mit Rat und Tat zur Seit,

vunn denne hamma noch nie gehert: „Mir hann keh Zeit“!

E riese Dank geht an de Radio Weber von dieser Stelle,

der bei technische Probleme immer fer uns do war in aller Schnelle.

Zum Autohaus Wagner will ich noch Danke sahn,

ohne die hätte mir net jedes Johr so schehne Hemde ahn.

An de Schmoltzi, Hans-Ludwig un de Sauter, Anno e riese Dank,

dass mir fer die Werbefahrte immer grie hann Schlepper mit vollem Tank.

Doch jetzt zur Strausstauf, mir dachte, e besonnerer Name soll des sinn,

spontan fiel uns dann folgender Name inn.

Der Strauß werd disjohr no demm Mann benennt,

denne ein Jeder vunn eich do unne kennt.

Er hat de FCK aus de rote Zahle gebracht,

un in kürzester Zeit aus denne junge Spieler e Bundesligamannschaft gemacht.

Ich taufe dich auf den Namen „Stefan Kuntz“ mit dem Saft der Reben,

die Hornbacher Kerb soll ewig leben!

 

[Ende]

 

Un nach der Kerberedd ende,

lahfe die Straussbuwe dorum, vielleicht wolle ner jo was spende.

Denn der Durst und der Tatendrang is bei uns groß,

aber wie immer gilt: Ohne Moos nix los!

Vunn heit middah bis heit obend noch,

danzt do in de Werdschafde de Bär dess is versproch.

Am Mondah un am Dienschda ah,

geht die Kerb noch weiter, dess is doch klar.

Im Sportheim un a im Hotel, in Grienewalds un uf de Platt,

gebt`s esse noch un trinke satt.

Un nemme eich am 3. Wocheenn 2011 nix vor,

dann is nämlich die Kerb vom nägschde Johr.

Bis dohin maches gut un bleibe gesund,

vielleicht bleibe na jo noch uf de Kerb e paar Stund.

Die Kerberedd is jetzt am Ende,

wenn`s eich gefall hat, klatscht noch einmal in die Hände.

Bis nägschd Johr!!!

 
   
 
created by Straussbuwe Hornbach 2007 Diese Webseite wurde kostenlos mit Homepage-Baukasten.de erstellt. Willst du auch eine eigene Webseite?
Gratis anmelden